Τμήμα αγάλματος μισοκαθισμένου νέου, συγκολλημένο από τέσσερα θραύσματα. Σώζεται το αριστερό πόδι που πατά στην πλίνθο και το δεξί σκέλος, έντονα λυγισμένο στο γόνατο. Ο νέος είναι γυμνός, με ένα μόνο μικρό ιμάτιο ριγμένο στην πλάτη, οι άκρες του οποίου πέφτουν στα αριστερά και τα δεξιά. Τα δάχτυλα είναι μακρόστενα, χωρίς νύχια, με δηλωμένες πλαστικά τις δύο φάλαγγες.

Η ομοιότητα στη στάση και το πλάσιμο με ένα άλλο γλυπτό του Μουσείου Ακρόπολης Ακρ. 168, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι και τα δύο προέρχονται από την ίδια σύνθεση, στην οποία αποδίδεται και η Αθηνά Ακρ. 142. Ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι πρόκειται για ανάθημα που παριστάνει τους δύο νέους, ίσως ήρωες, να παίζουν πεσσούς (πιόνια) ή αστραγάλους (κότσια), μισοκαθισμένοι αντικριστά μπροστά στη θεά.

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η σύνθεση διακοσμούσε το αέτωμα κάποιου κτηρίου της Ακρόπολης, με την Αθηνά στο κέντρο και τους νέους, πιθανώς ιπποκόμους, στις γωνίες. Υπάρχουν και αυτοί που στο ίδιο αέτωμα αποδίδουν επιπλέον το άλογο Ακρ. 697 και τα θραύσματά του Ακρ. 572 και Ακρ. 573, καθώς και τα θραύσματα νέου που οδηγεί άλογο Ακρ. 571 και Ακρ. 574.